Vorige week mocht Debora 1 jaar worden. Wat een zegen is het, dat wij voor haar mogen zorgen!
Familie kan, vanwege de grote afstand, niet zo maar even op (verjaardags)visite komen. Wat is het dan fijn om gemeenteleden als familie te mogen ervaren. De helft van de gemeenteleden kwamen een taartje eten en we mochten als èèn groot gezin bij elkaar zijn.
Ons meisje mag tot nu toe nog in alle rust en vrede opgroeien. Dit in tegenstelling met zoveel andere kinderen. Gisteren werden we weer opgeschrikt door de aanval op het kinderziekenhuis in Kiev. Zoveel leed en verdriet. Debora heeft nog geen besef te leven in een land van oorlog. Ze hoort, soms dagelijks, 'alleen' het luchtalarm. We bidden voor vrede!
Reactie plaatsen
Reacties