Lees maar mee!

Velen van jullie zullen over de nieuwe regels voor het importeren van humanitaire goederen bij de grens, gelezen of gehoord hebbenAlles wat in en uitgevoerd wordt moet precies geregistreerd worden. Dat gaat de broodnodige hulp voor Oekraïne ingewikkeld kan maken. Er waren grote zorgen hoe het na 1 december zou gaan met de nieuwe regels. Wij hebben gebeden en deden navraag wat er nodig is om de humanitaire transporten door te laten gaan. Deze week kregen wij goed nieuws. Er is uitstel gegeven tot 1 April 2024. Gebed is verhoord! Nu hebben wij de ruimte om de registratie en alle dingen hieromheen in orde te maken. Gebed blijft nodig voor de registratie dat dit (op tijd) mag lukken.

Dima is een jongen van 15 jaar wat al veel in zijn jongen leven heeft meegemaakt. Het begon toen hij nog maar baby was toen zijn ouders hun ouderlijk gezag ontzegd werd en hij in een pleegezin terecht kwam. Dit zou goede kansen moeten bieden voor Dima. Maar Dima kwam in een gezin waarvan vader zijn pleegzoon gebruikte als ‘handige harde werker’, wat uiteindelijk zover uit de hand liep dat hij werd vastgebonden als hij zijn ‘klusjes in huis’ niet had gedaan. Pleegzorg kreeg hier lucht van en haalde hem uit deze situatie. En zo kwam hij ruim 2 maanden geleden in het kindertehuis terecht. De eerste keer dat wij Dima, tijdens het kinderprogramma in het kindertehuis, leerde kennen was hij heel rustig. Je zag dat deze jongen beschadigd was in wat hij had meegemaakt. Maar een week later was Dima totaal in zijn gedrag veranderd. Hij trapte letterlijk en figuurlijk overal tegenaan. Hij probeerde voortdurend de bijbelles van Yura, die hij houdt met de jongeren, te verstoren. Dima is verslaafd aan alcohol en sigaretten en vertoonde soms afkickverschijnselen. Na afloop van de les nam Yura Dima even apart. Yura begon rustig zijn verhaal vol begrip. ‘’Ik begrijp je heel goed Dima; want wat jij doormaak heb ik ook doorgemaakt. Ik begrijp dat je de toekomst uitzichtloos inziet. Voor mij was dat ook zo. Maar ik mocht het geluk vinden in de Heere Jezus Christus. En Hij is er ook voor jou!’’ Zo begon Yura aan Dima het Evangelie te vertellen. Dima luisterde aandachtig. Na een paar ontmoetingen hebben Yura en Dima samen voor de moeilijke situatie van Dima gebeden. De volgende keer leek er een klein straaltje hoop in de ogen van Dima. Dima vertelde: ‘’Oma wil voogdij over mij aanvragen, zodat ik bij haar mag wonen.’’ Aarzelend en zacht zei Dima er achteraan: ‘’Ome Yura bedankt dat je voor mij hebt gebeden’’.Je ziet Dima veranderen, hij word iets rustiger en lijkt te zoeken naar de Hoop. De laatste keer, tijdens de Bijbelles zong hij zelfs de liederen mee. Yura gaf Dima voor vertrek nog de Bijbel en hij nam deze dankbaar aan.

Wat betekent leven van zegeningen, of anders gezegd leven uit de hand van God eigenlijk? Hij vraagt van ons, christenen, te leven wat vanuit Hem ons geschonken wordt. We mochten, in ons zendingsland Oekraïne, bijzondere ontmoetingen hebben. Graag geef ik een inkijkje in ons dagelijks leven. Hoe we mogen ervaren dat God aan Zijn eer komt.

Afgelopen zaterdagen was de appelplukactie voor Stefanie. Het opgehaalde bedrag is inmiddels bekend; €750 euro! Dit bedrag is voor de persoonlijke sponsoring van Stefanie. We kijken met elkaar terug op een gezellige dag! 

Het kinderprogramma in het kindertehuis is vanaf 1 september weer gestart! We vinden het fijn om weer wekelijks naar het kindertehuis te gaan en daar een kinderprogramma te houden. De kinderen mogen weer horen uit de Bijbel. Veel van de kinderen uit het tehuis leven of leefden in moeilijke, barre omstandigheden. Zelfs na 6 jaar in verschillende kinder- en ziekenhuizen te hebben gewerkt en gediend, went het nooit om deze omstandigheden aan te zien. Nog steeds kom ik vol gedachten en emoties thuis van het bezoek aan het kindertehuis. Om een ‘’klein beetje beeld’’ te schetsen voor jullie, zal ik 2 thuissituaties vertellen.

Nu mijn zwangerschapsverlof bijna ten einde is, wil ik jullie graag weer op de hoogte houden wat hier gebeurd is. Regelnatig hoop ik weer een blog te schrijven.- Foto 1: Afgelopen zomer mocht er een christelijk zomerkamp gehouden worden. Elke dag waren ruim 70 vluchtelingen- , zigeuner- en plaatselijke kinderen aanwezig. Aan deze kinderen is het Evangelie verteld. Aan het einde van de kampweek kregen alle kinderen een kinderbijbel mee naar huis. Het Groot Bijbels Dagboek van B.J. van Wijk, uitgegeven door CBGG.- Foto 2: In verband met mijn zwangerschapsverlof heeft het kinderwerk in de kindertehuizen ‘’op een laag pitje’ gestaan. Afgelopen vrijdag hebben wij (Yura en ik) weer samen bezoekje gebracht. Met de transporten zijn veel dozen vol kinderslippers meegekomen, die wij daar mochten uitdelen. Hartelijk dank! D.V. vrijdag 1 september start het kinderprogramma in het kindertehuis weer op. Ik zal jullie op de hoogte houden.- Foto 3: Afgelopen zondag preekte Yura over het thema vergeven. Na de preek ging Yura met de kinderen uit de dienst om de zondagschool te leiden. Een andere spreker hield de volgende preek. Debora (die er tijdens de dienst bij is) begon te huilen. Ik liep met haar naar buiten. Er kwam een man naar me toe met de vraag of de gaarkeuken al open was. Hij zag dat Debora heel hard huilde en hij begon spontaan te bidden of ze rustig mocht worden. Even later werd ze stil. De man begon te vertellen dat je overal voor mag bidden. Ik stemde daarmee in en vroeg hem wat nu het belangrijkste is om aan de Heere Jezus te vragen. Hij wist het antwoord niet. Dat de Heere Jezus in je hart mag komen, antwoordde ik hem. Het gesprek liep uit tot een goed geestelijk gesprek. Eerst vond ik het jammer niet de volledige kerkdienst bij te kunnen wonen, omdat Debora huilde, maar na het gesprek met de man begreep ik dat de Heere mij buiten op het kerkplein mocht gebruiken.- Foto 4: In de afgelopen maanden komt er steeds meer nood onder veel vluchtelingen. Zij hebben weinig of geen inkomen. Wat fijn dat er via de transporten veel levensmiddelen en zelfzorgproducten meegestuurd worden. Helaas is het soms toch nog te kort. Van het sponsorgeld uit Nederland kopen wij voedsel in. We maken hier voedselpakketten van voor de vluchtelingen.

Ook dit jaar mogen we weer appels / peren komen plukken bij Leen en Ciska van Pommeren. Hiermee halen we geld op om het werk van Stefanie in Oekraïne te ondersteunen. Afgelopen jaren was het daarnaast ook nog eens enorm gezellig, en daarom herhalen we de actie graag met jullie!Plukken kan dit jaar op twee datums:

Hallo allemaal, eindelijk een berichtje vanaf ons. Nu met z'n drieën. Afgelopen 4 juli hebben wij een prachtige dochter ontvangen uit Gods hand, ze heet Debora. Debora is met een keizersnede geboren omdat het via de natuurlijke weg niet ging/goed was voor mij. Helaas mocht Yura hier niet bij zijn. Ze kwam gezond ter wereld en doet het ook heel goed. Ik heb nog 6 dagen in het ziekenhuis gelegen en we zijn sinds afgelopen zaterdag weer thuis. Debora drinkt goed en groeit en is gisteren voor het eerst in bad geweest. Met mij gaat het ook goed, hoewel ik nog wel last heb van mijn buik. Yura helpt goed met alles en is een uitstekende kraamverzorger😉

(tekst onder de foto)