Door de huidige oorlog is mijn missie om een gehandicaptenhuis op te zetten even gepauzeerd. Het verlangen is er nog steeds om dit op te zetten als er weer vrede is in Oekraïne. Op dit moment help ik vluchtelingen in Berehove (Oekraïne) en zorg ik dat er transporten geregeld worden met hulpgoederen voor het front. Zie de pagina transporten voor meer informatie.
Mijn naam is Stefanie Evsikova-de Wildt. In 2017 ben ik verhuisd naar Berehove, een plaats net over de grens met Hongarije, in Oekraïne. Ruim 2 jaar heb ik gewerkt op de kinderafdeling van het ziekenhuis in Berehove. In oktober 2019 ben ik verhuisd naar Pomichnaja (provincie Kirovohrad). Een plaats 1000 km vanaf Berehove. Daar heb ik gewerkt in een familiehuis. In Pomichnaja werden de plannen gemaakt en gezocht naar een geschikte locatie om een huis op te zetten voor gehandicapte kinderen, wat “Bethesda” zou gaan heten. Steeds meer dreigde de uitbraak van een oorlog. Daarom is het plan “Bethesda” gepauzeerd, in de hoop dat er geen oorlog zou komen. Echter brak op 24 februari 2022 de oorlog uit met Rusland.
De uitbraak van de oorlog zorgde er voor dat Ik moest vluchten naar het westen van Oekraïne. Zo kwam ik weer in Berehove terecht. Berehove werd een toevluchtsoord voor vluchtelingen. De Heere liet mij zien om deze vluchtelingen te helpen. De Heere opende deuren om transporten met hulpgoederen naar Oekraine te laten komen.
Vanuit Nederland is de TFC actief betrokken bij het regelen van de nodige papieren voor de transporten. In het begin van de oorlog en later maandelijks kwamen busjes of vrachtwagens met humanitaire goederen naar Oekraïne. De goederen worden opgeslagen in een loods. Yura (sinds 13 augustus 2022 mijn man) is als hoofd aangesteld in deze loods met de opgeslagen goederen. Yura zorgt dat goederen uitgedeeld, doorgevoerd of opgestuurd worden. De humanitaire goederen worden onderverdeeld in 3 doelgroepen, nl: voor vluchtelingen, voor de gaarkeuken en voor het front. Ook worden gevluchte moeders met kleine kinderen een handje geholpen door hen te voorzien van materiele goederen. Naast het werk in de opslag en de communicatie met de transport- groepen, bezoeken mijn man en ik kindertehuizen, waar we ook het evangelie mogen vertellen. Ons gebed is of er een weg geopend mag worden zodat we meer in dit werk kunnen dienen. Yura en ik hebben allebei het verlangen om “Bethesda” op te zetten. Om dit te kunnen realiseren zijn er verschillende stappen nodig. Eén van de eerste stappen die genomen moeten worden is het veranderen van de Russische nationaliteit van Yura. Wettelijk gezien mag hij de Oekraïense nationaliteit aannemen, omdat hij geboren is in de Sovjetjaren. Om afstand te doen van zijn Russische nationaliteit moet hij naar Rusland. Door de oorlog is dit helaas niet mogelijk omdat de grenzen gesloten zijn. Wij blijven bidden dat er toch een mogelijkheid komt. Andere stappen zijn het voeren van gesprekken met de kinderbescherming, het volgen van een opleiding en het vinden van een locatie om Bethesda te kunnen realiseren.
We vragen uw gebed voor dit alles!
Yura en Stefanie voor het kindertehuis dat ze nu regelmatig bezoeken
Om jullie op de hoogte te houden, schrijf ik af en toe blogs. Hier onder staan de recentste.
Omdat Arianne Blom met haar gezin naar Zeeland hoopt te verhuizen, zit ze sinds half maart niet meer in de thuisfrontcommissie. We willen haar hartelijk bedanken voor haar inzet en al het werk wat ze voor Stefanie mocht en wilde doen.
Meestal één keer in de maand brengen wij kinderen van ons ziekenhuis naar het kindertehuis. Daar blijven ze enkele maanden voor het zogeheten rehabilitatietraject. Je zou dan verwachten dat in deze kindertehuizen wel de goede zorg is, maar het tegendeel is waar.
In de vorige blog van Stefanie de Wildt hebt u kunnen lezen over Victoria. Van een lezer kregen wij de vraag of het adres gedeeld kon worden zodat er kaarten naar Victoria gestuurd konden worden.
Gisteren werd Mirjam begraven. Deze begrafenis is heel anders gegaan dan wat je bij een begrafenis zou verwachten. Eigenlijk heb ik er geen woorden voor..
Vanmorgen is Mirjam overleden. Ze mocht 5 maanden worden.
Jl. 11 januari mocht ik hier mijn 26e verjaardag vieren. U heeft in Nederland ook aan mij gedacht doormiddel van het versturen van een kaart, e-card of mail voor mijn verjaardag. Hartelijk bedankt hiervoor! Het doet mij goed om te ervaren dat u/jullie met het werk hier in Oekraïne mee leven.
Om de laatste nieuwsbrief te lezen, kunt u op onderstaande knop klikken. Wilt u altijd de nieuwste nieuwsbrief per mail ontvangen? Meld u dan aan voor de nieuwsbrief.
